อย่าให้คนโกงมีที่ยืนในสังคม(๑)

มีข่าวดีอยู่ในสัปดาห์นี้ที่ผมอ่านด้วยความชื่นชมบุคลากรขององค์กรท้องถิ่นอย่างจริงใจ ในการต่อสู้กับอำนาจของผู้บังคับบัญชาที่สั่งการโดยทุจริต เพื่อหวังแต่ “แดก” ล้วนๆ มิมีใดปน

ไม่ทราบว่านานเท่าใดแล้ว ที่ผู้ใต้บังคับบัญชาต้อง “ทน” หวานอมขมกลืนต่อพฤติการณ์อดอยากของผู้บริหารห่วยแตกเหล่านี้ วันนี้ เขาเหล่านี้ กล้าที่จะลุกขึ้น “ต่อสู้” กับสิ่งที่เขาเห็นว่า “อยุติธรรม”

ข่าวแรก แสดงอาการตระกรุมตระกรามชัดเจน กล้าที่จะเรียกรับเงินสดในห้องทำงานตัวเอง แต่เข้าใจว่าท่านนายกท่านนี้คงไม่ได้อ่านประวัติศาสตร์แน่ๆ เพราะสุดท้ายมันจะบอกว่า ไม่รอดซักราย ซึ่งก้อจริงๆ

ข่าวต่อมาจาก “ไลน์” เป็นพฤติการณ์ของการใช้อำนาจหน้าที่โดยมิชอบเป็นเหตุให้ราชการเสียหายเป็นเงินแสนกว่าบาท คือไม่ซื้อของจากคนที่ประมูลราคาต่ำสุด แต่ไปซื้อกับอีกรายที่ประมูลราคาสูงกว่าเป็นเงินตั้งแสนกว่าบาท รายนี้ต่างกันตรงที่ ไม่เป็นเงินสด แต่เป็น “วิธีการ” ที่เข้าใจเองว่าปฏิบัติตามระเบียบไม่น่าจะผิด ทำนอง ศรีทนนชัย สุดท้ายต้องไปให้การกับพนักงานสอบสวนเอาเองในฐานะ “ผู้ต้องหา”

แม้เป็นข่าวเล็กๆ แต่ผมเชื่อว่า “ยิ่งใหญ่” ต่อวงการราชการ โดยเฉพาะบรรดา “นาย” ทั้งหลาย ถ้ายังหลงตัวเองว่าเป็น เจ้าขุนมูลนาย เช่นเดิมอยู่อีก ก้อขอเชิญตามสะดวกละครับ