แล้วก็ถึงวันนี้(2)

                  บ่นๆ มาตั้งแต่ทำบันไดเมื่อปีที่แล้ว ตรงนี้ http://kampoln.blogspot.com/2008/01/blog-post.html  พื้นบ้านชั้นบนคือโจทย์ต่อมา ความยากของมันอยู่ตรงพื้นไม้ที่เก่าแล้วก็ห่างกันมากเพราะตอนปูพื้นไม้ยังใหม่ๆ ไม่ได้ผ่านการอบ การตากใดๆ เวลาผ่านไป ธรรมชาติของไม้ก็หดลงๆ จนกลายมาเป็นอย่างนี้

ผลของมันแน่นอนครับ ไม่สวยงามและที่สำคัญคือทำความสะอาดยากเพราะฝุ่นผงอะไรต่อมิอะไรมันลงไปยัดอยู่ตรงร่องใช้ไม้กวาดไม่ได้เลย ต้องเครื่องดูดฝุ่นเท่านั้น เท่ากับเหมือนไม่ได้ทำความสะอาดตรงไหนเลย

                  คิดหาวิธี ค้นในเน็ท คุยกับช่าง ก็มีแนวทางแก้ไขอยู่ 3 ทาง อันแรก นี่ได้มาจากเน็ทเค้าปรับปรุงจากวิธีการที่ช่างเฟอร์นิเจอร์เอากาวผสมกับขี้เลื่อยยัดลงร่องอัดเข้าไป เพื่ออุดรูไม้ให้เป็นเนื้อเดียวกัน สมัยนี้ใช้วัสดุสำเร็จรูปใช้ได้ทั้งภายในและภายนอก ดูรายละเอียดแล้วไม่น่าจะเหมาะกับพื้นที่บ้าน เพราะจะต้องใช้ปริมาณที่มากทีเดียว และระยะเวลาที่มันอัดอยู่ไม่กี่ปีถ้าหลุดออกเป็นร่องจุดใดจุดหนึ่ง คงไม่น่าดูเท่าใหร่ 

           วิธีต่อมารื้อไม้เก่าออกทั้งหมดแล้วปูไม้ใหม่ อันนี้แน่ใจได้ว่าใหม่ซิงๆ แต่ปัญหาคือไม้เก่าที่รื้อออกมาจะเก็บไว้ทำอะไร และก็เชื่อว่าคงไม่ได้อยู่ในสภาพที่พอจะใช้งานต่อไปอีก พูดง่ายๆ ว่ารื้อมาคงจะดีครึ่งเสียครึ่ง ระยะเวลาทำจะมากพอๆ กับค่าแรงที่ต้องจ่ายเป็นสองตอน คือตอนรื้อกับตอนปูใหม่ ก็หาคำตอบที่ลงตัวไปเรื่อยๆ ก็นานเป็นปีเลยล่ะ

         จนที่สุด..เมื่อสติมา ปัญญาก็เกิด ปูไม้ใหม่ทับซะเลย นี่ไม่มีเคล็ดวิชาใดๆ คิดมาปวดหัว บอกช่างว่าปูทับเลย จ้างช่างมาทำคิดเป็นรายวัน อุปกรณ์เช่น เครื่องขัดกระดาษทราย ก็ยืม โต๊ะช่างไม้ที่เอาไว้สำหรับทำร่องไม้ ให้เป็นรอยบาก ก็ยืม สรุปแล้ว ใช้เวลา 6  วัน ก็เรียบร้อยเป็นคำตอบที่ลงตัวจริงๆ สำหรับคนเรียนรัฐศาสตร์ แล้วมาซ่อมบ้านตัวเองนี่แหละ หึหึหึ…