ก็คนมันชอบพาโนรามา

 

              สำหรับผม คนที่มีวัตถุดิบอยู่ในตัว คือ รถยนต์(ก็แหงซิ) กล้องถ่ายรูป (คิดว่าคงโคตรแพงละสิ แต่เสียใจ เพียงแค่พอเพียง หุหุ) คอมพิวเตอร์(โน้ตบุ้คซะด้วย) การเดินทาง(ไอ้นี่ถือเป็นวัตถุดิบได้หรือเปล่า น่าจะได้นะ เพราะมันดีกว่าหลายคนที่ไม่ได้มีการเดินทาง เจอภาพชีวิตเดิมๆ จำเจ ซ้ำซาก น่าจะไม่ได้ภาพฉีกแนวเท่าใด) สุดท้ายที่มี…เหอะๆ คือ เค้าเรียกว่า… กึ๋น

 ขับรถระหว่างบ้านกับที่ทำงาน คนมันก็อยากจะลองอะไรที่แปลกๆ ดูบ้าง …ว่าแล้ว ก็งัดกล้องถ่ายรูปมา แล้วก็…โชะ..โชะ…โชะ  มันก็เป็นอย่างเงี๊ยะ

         อันนี้ ตรงป้ายที่เค้าเขียนว่าเป็นฐานผู้ก่อการร้ายสมัยเก่า ตรงอำเภอสองแคว รูปนี้ลงทุนปีนขึ้นหลังคารถแล้วถ่ายๆๆๆๆๆๆ รูป ออกมาเป็นอย่างเงี๊ยะ

    ไม่เชื่อฝีมือตนเอง เอาใหม่ อีกรูปละกัน เป็นมุมถัดมาขวามือจากรถ (ก็คันสีฟ้านั่นแหละ มีอยู่คันเดียวเนี๊ยะ)

      ถ่ายตัวเองซะเลย

               ทีนี้เอาใหม่ กลับมาบ้าน ถ่ายรูปกับเด็กชายเอ็นเทอร์ คนที่หน้าตาดีเหมือนพ่อมันเด๊ะ แล้วรูปที่ออกมาก็เป็นอย่างทีเห็นนี่แหละ

                        อย่างที่บอกนั่นแหละครับ……….ก็คนมันชอบพาโนรามาน่ะ.